Ξανασκέψου το...

Την ώρα που όλα τα αθλητικά site ασχολούνται με το πως ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ θα αποφύγουν τις καμπάνες τις UEFA, πως ο Ολυμπιακός θα γιορτάσει το 39o πρωτάθλημα στην Ιστορία του, με το ποιοι θα σωθούν και ποιοι θα πέσουν, πως ξύπνησε ο εκάστοτε πρόεδρος-ιδιοκτητης και τι παπαριές αραδιάζει για να παραμυθιάσει ξανά τον κόσμο, στην ζωή μας συμβαίνουν πολύ πιο σοβαρά πράγματα.
Σήμερα το πρωί αποφάσισε ένας 77χρoνος να βάλει τέλος στην ζωή γιατί όπως ο ίδιος εξηγεί σε σημείωμα του:
«Είμαι συνταξιούχος. Δεν μπορώ να ζω σε αυτές τις συνθήκες. Δεν μπορώ να ψάχνω για φαγητό στα σκουπίδια. Γι αυτό αποφάσισα να βάλω τέλος στη ζωή μου»
Και δυστυχώς δεν είναι ο πρώτος. Μια μικρή αναζήτηση στο διαδίκτυο φτάνει για να δύετε το μέγεθος της τραγωδίας που ζει ο Λαός σήμερα:

"Τέλος στη ζωή του έδωσε χθες το μεσημέρι (03-01-2012) γνωστός Χανιώτης έμπορος, που δραστηριοποιείτο στον τομέα του ελαιολαδου. Σύμφωνα με την αστυνομία, αντιμετώπιζε σοβαρά οικονομικά προβλήματα!"

"Το δυόμιση ετών παιδί της προσπάθησε να πνίξει μια νεαρή γυναίκα επειδή δεν είχε χρήματα για να του αγοράσει τα απαραίτητα για να ζήσει. Πρόκειται για μια 42χρονη γυναίκα, που αγκάλιασε το παιδί της και βούτηξε στη θάλασσα για να πνιγεί εκείνη μαζί με το βλαστάρι της"

"...τα χρέη έγιναν θηλιά στο λαιμό ενός νεαρού από την Πτολεμαϊδα, που ανακοίνωσε την αυτοκτονία του, με μήνυμα στο κινητό τηλέφωνο της νύφης του... "

"Ο άτυχος άνδρας, διατηρούσε επιχείρηση (καφέ) και το τελευταίο διάστημα είχε όπως αναφέρει το typosthes.gr κάποια οικονομικά προβλήματα.
Ο 43χρονος βρέθηκε νεκρός από τους οικείους του χθες το μεσημέρι στις 14.30 δίπλα σε μια κυνηγετική καραμπίνα."

και παρα πολλά αλλα που δεν έχει νόημα να τα αναφέρουμε...

Μέσα σε όλα αυτά, προσθέστε τους ανθρώπους που καθημερινά ζητάνε μπαγιάτικο ψωμί από φούρνους, γιατί δεν έχουν να πληρώσουν το φρέσκο, τους ανθρώπους που πηγαίνουν να μαζέψουν τρόφιμα από τα σκουπίδια των λαϊκών αγορών και τους μαθητές που λυγίζουν από την πείνα στα σχολεία τους...

Καιρός λοιπόν να ξεκολλήσουμε και λίγο το ματια μας από τους καλοπληρωμένους ποδοσφαιριστές, παράγοντες και προεδρους λαμόγια και να κοιτάξουμε λίγο τον διπλανό μας που πεινάει και έχει ανάγκη.

Όχι μονο από φαι αλλα και από αγάπη, κατανόηση, στήριξη ηθική και ψυχολογική.

Η αλληλεγγύη είναι το ισχυρότερο όπλο και η καλύτερη άμυνα μας. Ας αρχίσουμε να διοχετεύουμε και λίγη ενέργεια σε πιο σημαντικά πράγματα όπως την επιβίωση την δικη μας και του διπλανού μας. Ας καταλάβουμε ότι το ποδόσφαιρο και ο αθλητισμός γενικότερα σε τέτοιες εποχές έρχεται σε δεύτερη μοίρα...