Γήπεδα-φυλακές

Τα γήπεδα ήταν και είναι φυλακές. Αρκεί να ρίξει κάποιος μια ματιά στα παλαιού τύπου γήπεδα της Ελλάδας (και όχι μόνο). Είναι κοινός ο τρόπος που είναι χτισμένες οι πόλεις άλλωστε. Βλέπουμε τα κάγκελα σε σχολεία, σπίτια, γήπεδα, δημόσια κτίρια. Όλα φέρνουν στο μυαλό φυλακές. Ο τόπος των "παράνομων" που έχουν μετατραπεί από την κοινωνία έτσι και αλλιώς σε αποβράσματα καθώς η μιζέρια και η κοινοτυπία τους έτσι και αλλιώς δεν αποδέχονται το παράνομο (όπως το όρισαν οι διορισμένοι υπάλληλοι της καταστολής).
Προλόγισα για την κοινωνία για να περάσω σε αυτό που μας αφορά άμεσα. Ο κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος και οπαδός πιστεύω πως μπαίνοντας σ’ ένα
γήπεδο καταλαβαίνει και αισθάνεται πως εισέρχεται σε μια φυλακή. Τα παλαιού τύπου γήπεδα έχουν κάγκελα τα οποία είναι αποπνικτικά και ικανά να τρυπήσουν σάρκα με σκοπό την αποφυγή δυσάρεστων (γι’ αυτούς) καταστάσεων όπως π.χ. την αλλαγή θύρας ή την εισβολή σε γήπεδο αλλά και μπόλικα ακόμα παραδείγματα. Αυτό το σύστημα επικρατεί και στις φυλακές παλαιού τύπου.
Αμέσως μετά είχαμε και μαζική εισβολή των δυνάμεων καταστολής μέσα στα γήπεδα που ήταν και είναι τόσο αποπνικτική που σε προκαλεί για να την διώξεις από μπροστά σου. Ατμόσφαιρα που πάντα μυρίζει μπαρούτι. Και είναι ακριβώς όπως στις φυλακές. Απλά τι είναι για έναν άνθρωπο το να πηγαίνει σε ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο? Θέατρο. Κάθε μέρα ζει σε ένα θέατρο στο οποίο σατιρίζεται ο ίδιος από τον εαυτό του. Αυτός είναι που λέμε ο «σύγχρονος άνθρωπος» που το τρίπτυχο των αξιών της ζωής του είναι: ΗΣΥΧΙΑ- ΤΑΞΗ- ΑΣΦΑΛΕΙΑ. Το ποδόσφαιρο για αυτόν τον άνθρωπο είναι απλά ένα χόμπι.
Και περνάω στα γήπεδα νέου τύπου. Τα κάγκελα κόβονται, τα γήπεδα εκσυγχρονίζονται με περισσότερες ανέσεις και όλα συνηγορούν σε μια καλύτερη κατάσταση. Αυτομάτως όλα αναιρούνται βλέποντας γύρω σου. Πάνω, κάτω, δεξιά, αριστερά κοιτάς και βλέπεις…κάμερες! Πίσω απ’ αυτές τις κάμερες «άνθρωποι». Αυτοί είναι οι «άνθρωποι» που ελέγχουν. Ελέγχουν την κάθε μας κίνηση όπως οι κυβερνήσεις ελέγχουν τη ζωή των «από κάτω τους». Εκεί είναι το κέντρο ελέγχου. Ακριβώς όπως στις σύγχρονες φυλακές. Αυτές που είναι εξοπλισμένες με κάμερες σε προαύλια, διαδρόμους και κελιά. Αυτές τις φυλακές που είναι περιμετρικά και στο κέντρο… τι άλλο(?) το κέντρο ελέγχου. Αυτός ο συνειρμός γηπέδου – φυλακής είναι παντοτινός και εντεινόμενος με τις εκφάνσεις του φασισμού που διέπει γενικά τις δυτικές κοινωνίες.
Αυτό το κείμενο είναι μια απλή ανάλυση. Το θέμα είναι η αντιμετώπιση του φαινομένου από μέρους μας. Η αντίδραση που σίγουρα θα είναι εκ των πραγμάτων ετεροχρονισμένη. Χρειάζονται σίγουρα δυναμικότερες και μαζικότερες κινητοποιήσεις. Αυτό είναι το σίγουρο.

Γειά σου Τιτανομέγιστε!!!

Ρε πόσο θες να μας τρελάνεις ρε Πύραυλε? Αφού το ματσάκι παεί όπως το ήθελες τι τα γκρεμίζεις όλα με τις αλχημίες σου? Άντε είπαμε στην Τούμπα παίζουμε, να είμαστε λίγο προσεχτικοί, λίγο αντεπίθεση, λίγο κωλοφαρδία... κάτι θα έρθει. Εκεί που πάνε όλα "βάση σχεδίου" πας και τα γαμάς όλα. Δεν θα πω τι έκανες γιατί όσοι είδαν το ματς κατάλαβαν (...και ακόμα τραβάνε τα μαλλιά τους).
Σε αυτό που θέλω να σταθώ είναι ότι πρέπει επιτέλους να καταλάβεις ότι η Ξάνθη δεν είναι καμμιά ομαδούλα που ανέβηκε φέτος κατηγορία. Είναι ομάδα που ΜΠΟΡΕΙ και ΠΡΕΠΕΙ να χτυπήσει τέτοια παιχνίδια. Η εποχές που παίζαμε για να φάμε όσα λιγότερα γίνετε πέρασαν και δεν γυρνάνε πίσω. Βάλ'το καλά στο μυαλό σου! Η ΞΑΝΘΗ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΣΑΝ ΤΕΤΟΙΑ!!!
Λοιπόν πιάσε δουλειά...

Υ.Γ.:Στο 1ο ημίχρονο πόνεσε το κεφάλι μου, ειλικρινά. Καταντίσαμε η πιο αντιαισθητική ομάδα στην κατηγορία.Αίσχος...

Υ.Γ1:Ρε Πόυ...??? Έχει κι' άλλες ομάδες άμα δεν μπορείς...